سيستم جديد جداساز لرزه¬اي با رويكرد بومي سازي اين تكنولوژي نوين. اين سيستم بر مبناي كاهش نيروهاي وارد به سازه ها بوسيله افزايش تغيير مكان و دوره تناوب سازه و در نتيجه كاهش شتاب پايه ريزي شده است. در حال حاضر در كشور ما تكنولوژي ساخت و تست سيستم هاي مرسوم در دنيا موجود نبوده و قيمت تمام شده محصولات وارداتي قابل توجه مي باشد. لذا در سيستم پيشنهاد شده با استفاده از دو المان اصلي لاستيك و فولاد مقادير سختي قائم و افقي لازم به همراه تغيير مكان مورد نظر را فراهم مي¬شود. فولاد جهت ايجاد سختي قائم و سختي افقي اوليه و لاستيك جهت سختي افقي ثانويه و ايجاد نيروي بازگردانندگي استفاده مي شود.

ممنوعيت نصب پنجره در موارد اشرافيت موجب محروميت اتاق هاي پشتي از نور كافي و جريان هواي تميز ميگردد. هدف، ساخت شبكه كركره مانندي است كه ضمن ممانعت از ديد و حل مسئله اشرافيت جريان هواي تميز و نور كافي را براي فضاهاي مذكور مهيا نمايد. براي حل مشكل مذكور در اين روش از نوارهاي تسمه مانند كه در طول خود خم داده شده اند و شبيه به نبش و يا قسمتي از مقطع استوانه در آمده اند استفاده ميگردد و اگر چنانچه زاويه خم 90 درجه باشد در صورتي كه فاصله چيدمان قطعات مذكور براي 4/1 مقطع استوانه مساوي (r-√(〖2r〗^2 )/2) و براي حالت نبشي 2/(2r^2√) و يا كمتر از آن خواهد بود. (r مساوي شعاع استوانه و يا عرض هر وجه نبش است) بدين ترتيب هم پوشاني جزئي ايجاد ميگردد و مي توان با چيدن قطعات مذكور به پرده كركره هاي با اندازه دلخواه دست يافت و با نصب ثابت و دايمي در جلوي پنجره هاي مذكور اقدام كرد كه بالطبع هوا و نور از فاصله درزهاي آن عبور كرده ولي هم پوشاني خط الراس با قاعده نبشي ها مانع ديد و اشرافيت ميگردد.

عنوان اختراع ساخت داربست نانوكامپوزيتي كيتوسان/شيشه زيست فعال به روش ريخته گري انجمادي زمينه فني اختراع مواد زيستي - مهندسي بافت مشكل فني و بيان اهداف اختراع داربستي كه براي قرار گيري در محيط بدن براي ترميم بافت آسيب ديده طراحي و ساخته مي شود، بايد داراي ساختاري متخلخل و يكپارچه همراه با مقاومت مكانيكي كافي باشد. هر چه حفرات موجود در داربست متخلخل بيشتر و بزرگتر باشد، فضاي مناسب تري براي حركت مواد مغذي و اكسيژن درون داربست فراهم مي شود كه متعاقبا به رشد بافت كمك خواهند كرد. از طرفي استحكام مكانيكي اين داربست ها با افزايش ميزان تخلخل كاهش مي يابد از اينرو تعادل بين ميزان تخلخل و مقاومت مكانيكي يكي از چالش هاي اصلي در ساخت داربست متخلخل است. عملكرد مكانيكي ضعيف داربست هاي كيتوساني طراحي شده تا به حال به طور عمده ناشي از مدول يانگ كم كيتوسان و تخلخل بالاي داربست هاي شكل گرفته است. در اين تحقيق داربست‌هاي نانوكامپوزيتي كايتوسان/شيشه زيست فعال با استفاده از روش ريخته گري انجمادي توليد و مورد ارزيابي قرار مي گيرد. بررسي تاثير تغييرات نسبت كايتوسان و شيشه زيست فعال بر روي خواص اين داربست‌ها نظير ريز ساختار، استحكام، جذب آب، زيست فعالي، زيست تخريب پذيري و دستيابي به خواص بهينه داربست نانوكامپوزيتي فوق از اهداف اين پروژه مي‌باشد. انتظار مي‌رود علاوه بر دارا بودن خواص زيست فعالي مناسب به علت وجود شيشه زيست فعال در تركيب داربست، استحكام مكانيكي اين داربست‌ها نيز نسبت به داربست‌هاي معمول كايتوساني ارتقا يابد و همچنين با كنترل ابعاد و جهت تخلخل‌هاي اين نانو كامپوزيت بتوان به رشد بافت درون آنها جهت بخشيد. برجستگي هاي تكنيكي و فني اختراع در اين پروژه ابتدا با استفاده از روش سل ژل، نانو ذرات شيشه زيست فعال در سيستم سه جزيي SiO2-CaO-P2O5 سنتز شده و خواص آن با استفاده از روشهايي نظيز XRD ،FTIR ،TEM مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. سپس كايتوسان در شرايط اسيدي ضعيف در آب حل شده و به غلظت مورد نظر مي‌رسد. نسبت‌هاي متناسب شيشه-كايتوسان به صورت محلول تهيه شده و به صورت كاملا هموژن آماده مي‌گردد. پس از اين مرحله با استفاده از روش ريخته گري انجمادي با سرعت انجماد مورد نظر، داربست‌هاي نانوكامپوزيتي با درصد و توزيع تخلخل مورد نياز سنتز مي‌شوند. پارامتر‌هاي مورد نظر در اين آزمايش‌ها، درصد وزني كايتوسان، درصد وزني شيشه زيست فعال و نرخ سرمايش مي‌باشد. هر يك از اين متغير‌ها مي‌توانند بر خواص فيزيكي، شيميايي، مكانيكي و بيولوژيكي داربست سنتز شده تاثيرگذار باشند. با استفاده از آزمون‌هاي خواص مكانيكي، خواص بيولوژيكي (جذب آب، تخريب پذيري، زيست فعالي با استفاده از محلول SBF)، FTIR، SEM، XRD، خواص داربست‌هاي توليد شده مورد بررسي قرار گرفت و درابست با خواص بهينه از نظر نوع تركيب، ساختار، خواص مكانيكي، توزيع و درصد تخلخل و خواص بيولوژيكي مشخص شد. پس از انجام برسي هاي اوليه و تستهاي انجام شده داربست حاوي 3 درصد وزني كيتوسان و ريخته گري انجمادي شده با نرخ سرمايش 1 درجه سانتيگراد بر دقيقه، به عنوان داربست ايده آل براي افزودن درصدهاي وزني متفاوت شيشه (10، 30 و 50) به آن و بررسي‌هاي بعدي انتخاب شد. سپس تاثير افزودن درصدهاي وزني متفاوت نانوذرات شيشه ي سنتز شده به محلول كايتوساني پس از ساخت داربست‌ها به روش ريخته گري انجمادي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه : 1- اتصالات سطحي قابل توجه نانوذرات شيشه با پليمرهاي كايتوسان با آناليزهاي پراش پرتو ايكس و طيف سنجي مادون قرمز تاييد گرديد. 2- تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشان داد كه افزايش مقادير متفاوت نانوذرات شيشه به كايتوسان، تاثيري بر اندازه حفرات كانالي شكل داربست‌هاي نانوكامپوزيتي نداشت اما منجر به غياب حفرات موجود بر روي ديواره‌هاي كايتوساني گرديد. 3- استحكام مكانيكي نانوكامپوزيت‌ها با افزايش مقادير شيشه بهبود يافت. 4- مقدار مناسب درصد وزني شيشه براي ساخت نانوكامپوزيت و حصول ماكزيمم جذب بافر فسفات، 30 درصد بدست آمد. 5- تست‌هاي زيست فعالي و زيست تخريب پذيري به ترتيب با قرار دادن داربست‌ها، درون محلول‌هاي SBF و PBS انجام گرفت و آناليزهاي FTIR و XRD حظور رسوب آپاتيتي را بر روي سطح داربست‌ها پس از غوطه وري در محلول SBF ثابت كرد كه با توجه به عكس‌هاي ميكروسكوپ الكتروني روبشي، داربست Chi-BGNPs30 بهترين رفتار زيست فعالي را از خود نشان داد. 6- با افزايش غلظت شيشه تخريب داربست‌ها در محلول PBS افزايش يافت. كاربرد اصلي اختراع با توجه به آزمايشات انجام شده بر روي داربست هاي نانوكامپوزيتي كيتوسان/ شيشه تهيه شده با روش ريخته گري انجمادي و حصول نتايج راضي كننده، مي توان اميدوار بود كه پس از اتمام تستهاي تكميلي، نظير كشت سلولي و ... در آينده اي نزديك از اين داربستها در جهت ترميم بافت استخوان استفاده گردد.

اين اختراع توانايي كنترل دفع آبهاي سطحي رو دارد و باعث استحكام پذيري خاك در شيب هاي تند مي شود و جلوي فرسودگي خاك را گرفته و اين امكان رو مي دهد كه به عنوان يك المان شهري خود را تعريف كرده و زيباييي خاصي ار در پيوند با فضاي سبز ارائه دهد و در عين حال چون سبك و به صورت پيش ساخته بوده و داراي مقاومت فشاري بالا و يخبندان طبق آيين نامه آباء را داشته و براي استقرار از خود طبيعت استفاده مي كند و بستر مناسبي براي كاشت گياهان بوده و اسحتياجي به مصرف سيمان يا مواد اوليه ديگر جهت استقرار در محيط ندارد.

عنوان اختراع ساخت داربست تمام متخلخل كيتوساني به روش ريخته گري انجمادي زمينه فني اختراع مهندسي بافت مشكل فني و بيان اهداف اختراع داربستي كه براي قرار گيري در محيط بدن براي ترميم بافت آسيب ديده طراحي و ساخته مي شود، بايد داراي ساختاري متخلخل و يكپارچه همراه با مقاومت مكانيكي كافي باشد. هر چه حفرات موجود در داربست متخلخل بيشتر و بزرگتر باشد، فضاي مناسب تري براي حركت مواد مغذي و اكسيژن درون داربست فراهم مي شود كه متعاقبا به رشد بافت كمك خواهند كرد. از طرفي استحكام مكانيكي اين داربست ها با افزايش ميزان تخلخل كاهش مي يابد از اينرو تعادل بين ميزان تخلخل و مقاومت مكانيكي يكي از چالش هاي اصلي در ساخت داربست متخلخل است. عملكرد مكانيكي ضعيف داربست هاي كيتوساني طراحي شده تا به حال به طور عمده ناشي از مدول يانگ كم كيتوسان و تخلخل بالاي داربست هاي شكل گرفته است. هدف از اين پژوهش كنترل ابعاد و جهت تخلخلهاي داربست كيتوساني و بهبود خواص مكانيكي و جذب PBS آن با روش نوين ريخته گري انجمادي مي باشد تا بتوان سرعت رشد مناسب سلولها و رگزائي آنها را به نحو مطلوبي ارتقا بخشيد. برجستگيهاي تكنيكي و فني اختراع به طور خلاصه در اين پژوهش، تاثير اعمال سرعت هاي متفاوت سرمايش و مقادير متفاوت كيتوسان در طي فرايند ريخته گري انجمادي مورد بررسي قرارگرفت. سپس با استفاده از آزمون هاي خواص مكانيكي، SEM و جذبPBS خواص داربست هاي توليد شده بررسي شد. نتايج به اينگونه بود كه با افزايش نرخ سرمايش و غلظت كيتوسان، اندازه حفرات موجود در ساختار كاهش يافت و منجر به افزايش استحكام فشاري و مدول الاستيك شد. همچنين افزايش غلظت كيتوسان، درصد تخلخل را كاهش داد اما افزايش سرعت انجماد تاثيري بر مقدار تخلخل نداشت. قابل ذكر است كه مقدار جذب PBS با افزايش غلظت كيتوسان و سرعت انجماد كاهش يافت.

محفظه خلا شيشه اي در بسياري از سيستم هاي خلا بالا به كار برده مي شود. به ويژه در كاربردهاي تحقيقاتي در مقياس آزمايشگاهي، استفاده از آن متداول مي باشد. محفظه خلا شيشه اي معرفي شده در اين گزارش براي سيستم هاي خلا بالا (تا فشارهاي در حدود 10 به توان 7- تا 10 به توان 8- ميلي بار طراحي و ساخته شده است. محفظه خلا شيشه اي براي سيستم هاي خلا بالا در قالب يك طرح تحقيقاتي در دانشگاه فردوسي مشهد و پژوهشكده علوم و صنايع غذايي خراسان طراحي و ساخته شده است. قطعات جانبي آن (صفحه بالايي با دريچه هاي دسترسي و ال رينگ هاي مورد نياز) نيز طراحي و ساخته شده است. قطعات جانبي آن (صفحه بالايي با دريچه هاي دسترسي و ال رينگ هاي مورد نياز) نيز طراحي و ساخته شده اند. هم چنين، محاسبات فني مربوطه توسط گروه فوق الذكر انجام شده و نقشه هاي اجرايي آن در اختيار مي باشد. با توجه به مشخصات فني ارائه شده در اين گزارش، اين كار براي اولين بار در كشور انجام شده است. با توجه به اينكه فناوري خلا بالا به عنوان يك فناوري مادر محسوب شده و نقش مهمي را در بسيار از زمينه هاي صنعتي و تحقيقاتي (نظير ميكروالكترونيك و نانو فناوري) بر عهده دارد، ساخت تجهيزات مرتبط با فناوري خلا بالا را مي توان به عنوان قدم موثري در مسير توسعه علمي و صنعتي كشور در نظر گرفت.